گر چه دستم تهی بود از مال

بهر تقدیم عیدی امسال

لیک دارم دلی شکسته به دست

همه دارایی ام فقط این است

گر قبولش کنی نثارت باد

شاد و پاینده روز گارت باد

ور نه ناقابل است جان که ایزد

کند عمرت فزون ز من گیرد

تو که خوشبخت و کامران باشی

چون گلی سبز و جاودان باشی

شکر می گویم و لبم به دعاست

که جوان روز دلبری زیباست

*

مرا خوش نیست بی جانان دگر روز

که هجرانش بود داغی جگر سوز

چه خوش بود ان که می تابید هر صبح

به قلبم همچو مهر عالم افروز

فراق ای کاش می کُشتم به یکبار

که خون می بارد از چشمم شب و روز

خداوندا جدایی را که آموخت؟

تو خود او را وفا داری بیاموز

بکن خاموش شمع شام هجران

چراغ صبح دلداری بیافروز

دم از هجران مزن طاهر که آهت

جهان سوز است ، این آذر بیاندوز 

*

بهاران میل عشق ناب کردم

هوای باده ی «خنداب» کردم

نسیمی جانفزایم بال و پر شد

مرا تا اوج عرفان همسفر شد

به آهنگ یلان چون عزم کردم

همی بر تن لباس رزم کردم

لباس سبزعنوان پدافند

لباس شیرمردان پدافند

بود مرد پدافند هوایی

ز پا تا سر همه یکسر خدایی

کجا جای پدافند و کجا من؟

خدا یار پدافند و فدا من

در این شوق و شعف بی تاب بودم

که من در سنگر خنداب بودم

مگو خنداب ، اقیانوس ، دریا

پر از رزمندگانی سخت کوشا

یگان های هوایی یا زمینی

کسی را جز ید واحد نبینی

مسلح جملگی باروح ایمان

به سر شور دفاع از مرز ایران

اذان و صوت قرآن ذکر هر لب

عبادت کارشان هر روز و هر شب

تو گویی لوله های توپ دارند

همه دست دعا سوی خداوند

در این سنگر هزاران شیر بیدار

نشسته در کمین خصم خونخوار

چنان گسترده خوانی بهر اعداست

که میل هرچه دارد گو مهیاست

که دشمن گر نماید میل بازی

به قدرت می شود مهمان نوازی

زهر سو آید از بالا و پایین

بود آماده بهرش آن و هم این

چوخواهد راپی یر گو نوش جانت

سهند از هر طرف گیرد نشانت

ز اورلیکن چنان سیراب گردد

که دیگر بی نیاز از آب گردد

چه گویم من ز هاگ و غرش او

تماشایی است دیگ و جوشش او

چو میلش هست اسکایگارد هرچند

بریزد بر سرش چون کله ی قند

نگویم از دسرهای نهانی

که باشد سورپریز و ناگهانی

همه بر گرد مصباح انرژی

فروزان باد مصباح انرژی

توان هسته ای یک حق ملی است

ازین حق نگذرد هرکس که ملی است

بگو با آن سیه روی و سیه دل

« دبلیو بوش» و « لیزا رایس» غافل

که از این سفره در هر جای ایران

برای دشمنان باشد فراوان

مواضع یک به یک با نمره ی بیست

به جز سودای میهن در سری نیست

رصدها صد ، همه روحیه ها صد

توان رزم یک یک بچه ها صد

هزاران صد در این صدها هزاران

همان دریا و قطران است و باران

از ین رو با نوایی ویژه هر یک

خروش دل ربایی ویژه هر یک

جوانان را ست در هنگام بازی

چه یک لول و دو لول این توپ بازی

پی سرگرمی آنان گرم پیکار

تلاش روز و شب با چشم بیدار

صلابت در نگاه تیز آنان

مهابت بانگ برپاخیز آنان

یکی شان چونکه میگوید خبردار

ببندد رشته کوهی صف به یکبار

بنازم قدرت و یارای ارتش

فدای رهبر و مولای ارتش

در ارتش مرد میدانها پدافند

بجز پوتین ندیده پا ، پدافند

ز بهمن تا دی و مرداد و آبان

پدافندی بود در متن میدان

سر هر قله با لطف خداوند

شده حک نام زیبای پدافند

***

میعادگاه شهیدان

مسجد جامع بود میعادگاه «اشتران»

دست مهدی ز امر حق پشت و پناه اشتران

مرد و زن چون جمله می بندند قامت بر نماز

هست نور روی آنان مهر و ماه اشتران

کودک و پیر و جوان در مکتب دین حاضرند

در گریز ابلیس زین ایزد سپاه اشتران

پا به پای انقلاب و رهبر و قرآن بود

ایده پیمای شهیدان است راه اشتران

شد ز ابراهیم و یونس هم حسن ، نایب علی

از تبار ناصری بر عرش آه اشتران

هر دو احمد اشترانی و دگر بن اردلان

فخر سرداری همایون شد گواه اشتران

غنچه ی باغ جلیل وند آن ولی الله کو

اربدان سرو قد کو ؟  بی گناه اشتران

لاله می روید ز خاک هر شهیدی تا ابد

می دهد بوی شهادت هر گیاه اشتران

با دعای نوجوانان از توسل تا کمیل

نور باران است شبهای سیاه اشتران

بامداد از هر طرف والشمس می تابد مگر؟

سر زند خورشید قرآن از پگاه اشتران

جای باطل نیست اینجا باطن و ظاهر حق است

اهل حق بینند حق را در نگاه اشتران

هر سحرگه همره راز و نیاز خلق، نیست-

جز صلاح و خیر و عمران و رفاه اشتران

گر که همت می کنند از بهر آبادی همه

چون هدف باشد سراسر عز و جاه اشتران

در پی تقوا و نیکی چون که همکاری بود

یوسفی دیگر برون آید ز چاه اشتران

گو سخن کوتاه و دستی بر دعا بردار اگر

طاهرا هستی تو چون ما خیر خواه اشتران

آیت الکرسی بخوان با قل اعوذ آنگه بگو

«نحن من خیر فقیر» یا اله اشتران

*

با شهیدان عهد می بندیم عهدی پایدار

بر سر پیمانِ با آنان بمانیم استوار

تا مرا یک قطره خون همراه جان در پیکر ست

سنگرم مرز ولایت در دفاع از رهبرست

عرصه ی ما جنگ فرهنگی است جانا هوش دار

با سلاحی تازه دشمن ، آمده در کارزار

تیر بر جسم است تنها ، از سلاح سخت و گرم

روح و جان اما، هدف باشد به تیر «جنگ نرم»

زین سبب از جنگ سخت این جبهه باشد سخت تر

خویش را آماده کن بهر نبردی پر خطر !

با بصیرت سربلند از فتنه ها تا وا رهی

همره قرآن و عترت باش و دور از گمرهی

سنگر سرخ شهید کربلا این سنگر است

هر که در این پادگان باشد حسین را یاور است

لشکر مهدی که افرازد لوای انتظار

در همین خط جان فشانی می کند در راه یار

میثم تمار یا عمار اگر امروز بود

باز جان تقدیم این راه مقدس می نمود

*

شهدا اسوه های عرفان اند

پیشگام حیات انسان اند

در شب تیره ی تباهی ها

شهدا چون ستاره می مانند      (تعبیر مقام معظم رهبری)

*

خاندان شهدا چشم و چراغ وطن اند

همچو خورشید ، درخشنده به هر انجمن اند

دولت و ملت ما هست رهین شهدا

مفتخر بر شهدا پیر و جوان ، مرد و زن اند

*

امین مکه چون خورشید تابید

چه نوری بی غروب و مهر جاوید

گلی بشکفت کز بویش جهان مست

به هستی عطر ازین یک دانه پیچید

کلامش دل نشین ، شیرین تر از شهد

حضورش ایمنی ، آرامش ، امّید

*