بهاران میل عشق ناب کردم
هوای باده ی «خنداب» کردم
نسیمی جانفزایم بال و پر شد
مرا تا اوج عرفان همسفر شد
به آهنگ یلان چون عزم کردم
همی بر تن لباس رزم کردم
لباس سبزعنوان پدافند
لباس شیرمردان پدافند
بود مرد پدافند هوایی
ز پا تا سر همه یکسر خدایی
کجا جای پدافند و کجا من؟
خدا یار پدافند و فدا من
در این شوق و شعف بی تاب بودم
که من در سنگر خنداب بودم
مگو خنداب ، اقیانوس ، دریا
پر از رزمندگانی سخت کوشا
یگان های هوایی یا زمینی
کسی را جز ید واحد نبینی
مسلح جملگی باروح ایمان
به سر شور دفاع از مرز ایران
اذان و صوت قرآن ذکر هر لب
عبادت کارشان هر روز و هر شب
تو گویی لوله های توپ دارند
همه دست دعا سوی خداوند
در این سنگر هزاران شیر بیدار
نشسته در کمین خصم خونخوار
چنان گسترده خوانی بهر اعداست
که میل هرچه دارد گو مهیاست
که دشمن گر نماید میل بازی
به قدرت می شود مهمان نوازی
زهر سو آید از بالا و پایین
بود آماده بهرش آن و هم این
چوخواهد راپی یر گو نوش جانت
سهند از هر طرف گیرد نشانت
ز اورلیکن چنان سیراب گردد
که دیگر بی نیاز از آب گردد
چه گویم من ز هاگ و غرش او
تماشایی است دیگ و جوشش او
چو میلش هست اسکایگارد هرچند
بریزد بر سرش چون کله ی قند
نگویم از دسرهای نهانی
که باشد سورپریز و ناگهانی
همه بر گرد مصباح انرژی
فروزان باد مصباح انرژی
توان هسته ای یک حق ملی است
ازین حق نگذرد هرکس که ملی است
بگو با آن سیه روی و سیه دل
« دبلیو بوش» و « لیزا رایس» غافل
که از این سفره در هر جای ایران
برای دشمنان باشد فراوان
مواضع یک به یک با نمره ی بیست
به جز سودای میهن در سری نیست
رصدها صد ، همه روحیه ها صد
توان رزم یک یک بچه ها صد
هزاران صد در این صدها هزاران
همان دریا و قطران است و باران
از ین رو با نوایی ویژه هر یک
خروش دل ربایی ویژه هر یک
جوانان را ست در هنگام بازی
چه یک لول و دو لول این توپ بازی
پی سرگرمی آنان گرم پیکار
تلاش روز و شب با چشم بیدار
صلابت در نگاه تیز آنان
مهابت بانگ برپاخیز آنان
یکی شان چونکه میگوید خبردار
ببندد رشته کوهی صف به یکبار
بنازم قدرت و یارای ارتش
فدای رهبر و مولای ارتش
در ارتش مرد میدانها پدافند
بجز پوتین ندیده پا ، پدافند
ز بهمن تا دی و مرداد و آبان
پدافندی بود در متن میدان
سر هر قله با لطف خداوند
شده حک نام زیبای پدافند
***
