دلبر از ما همه تسلیم و رضا می طلبد
دل بر این بیع ، ثمن آب بقا می طلبد
بهر دیدار جمالش سر و جان باخته ایم
بیش ازین نرگس جادوش بها می طلبد
می نهد داغ محک بر زر سرخ دل ما
چونکه خالص ز ریا دید صفا می طلبد
پیر وارسته ی ما آنکه مسیح از دو لبش
دم جان بخش و ره و رسم شفا می طلبد-
سرّ نا گفتنی عشق به اجمال بگفت :
که نیاز دل سوزان به خفا می طلبد
جای هر بی سر و پا نیست به خلوتگه راز
پایداری به سر عهد و وفا می طلبد
پای در بند وصالش بنهادیم ولی
باز فتوای شکیب از لب ما می طلبد
از می سرخ بشوییم رخ و شعله زنیم
جسم و جان را ، که بقا ره ز فنا می طلبد
