ملتی  گر ، به عمل پیرو یزدان باشد

کار او در دو جهان سهل و به سامان باشد

حربه ی داعش و تکفیر ندارد اثری

سپر «وحدت» اگر دست مسلمان باشد

نهراسیم نه از خصم و نه از تحریم اش

تا چراغ ره ما « عترت و قرآن » باشد

پرچم ماست ز ایثار «شهیدان» بر پا

جاری اندر رگ ما خون شهیدان باشد

درجات اش متعالی است «امام راحل»

که ز اندیشه ی او این پی و بنیان باشد

ربع قرن است وصّیِ خلف «روح خدا»

چون علی ، صفدر این عرصه و میدان باشد

بت شکن ، مرجع والا « علیِ خامنه ای »

که امام همه ی امتِ ایمان باشد

رهبری چون بوَد از جنس ولایت ، ما را

بر بلندای جهان شوکت ایران باشد.

رواق هیچ معبدی صحن حرم نمی شود

کبوتر کوی وفا صید دِرم نمی شود

موج بلند مهرشان بس که رسد ز بیکران

سپاس لطف دوستان میسرم نمی شود

گر همه خوبان جهان دست به دست هم دهند

یکی به جلوه و صفا چو رهبرم نمی شود

خدا علی ، ولی علیّ و نام رهبرم علی

سعادتی سه باره زین فزونترم نمی شود

فدای مقدمش سرم  خامنه ای است دلبرم

ولایت است مذهبم  دین دگرم نمی شود

خامنه ای است رهبرم  دست خداست بر سرم

 مست ولای حیدرم   جان ، سپَرم نمی شود

پا ننهم به هیچ ره غیر مسیر انقلاب

نقشه ی هیچ فتنه گر سدّ رهم نمی شود

ولایت فقیه چون ضامن حفظ کشور است

نهضت پوینده ی ما سست و دژم نمی شود

به دشمن علی بگو  نماز توست بی وضو

چو بی علی قبول حق  نماز هم نمی شود

*