دیده ها بر ره است و محو نگاه  / می رسد موکب ستاره و ماه

حاجیان چون ستاره برگشتند     / پاک و پاکیزه از هر آنچه گناه

برتر است از فرشتگان حاجی    /  در مقام و مکان و عزت وجاه

چون ملک نیست در عمل مختار / ولی این ، گشته چون ملک دلخواه

می زند بوسه صد هزار ملک   / پای این حاجیِ رسیده ز راه

پس بگویم ز عمق جان تبریک   / ز قبولان شماردت «الله»

آمدی از زیارت حرمین

بینمت باز در مزار «حسین»

خیرمقدم که حاجیِ مأجور      /   بازگشت از حریم مهبط نور

آمد این میهمان حضرت حق   /   با صفای دل و سری پر شور

می نوازد مشام را بویی   /     که شمیم  ولا در او مستور

بوی عطر مدینه می آید    /    از همین جا  نه از کرانه ی طور

دستِ پُر  باز گشته حاجی ما   /     دست خالی ، که آید از ره دور؟

چیست سوغات این سفر ، یاران؟  /  رحمت و معرفت ، هدایت و نور

بنِگر بر تن اش غبار بقیع  /     هست پیدا هنوز و گَرد عبور

در منا  از  منی ، رها گشته   /     جُسته در مشعر، اعتلای شعور

پیکرِ  بد نهاد شیطان را  /   کرده با سنگسارِ رمی ، به گور

سر  پیِ بندگی سپرده به تیغ   /    بُرده  قربان به پیشگاه  غفور

بر سر کوی او  به سعی و طواف /  گشته ، تا ره بَرَد به فیض حضور

حاجیان  باد ، حج تان مقبول    /  این زیارات و سعیکم مشکور

آمدی از زیارت حرمین

بینمت باز  در مزار «حسین»